Het mineraal is vernoemd naar William Withering, die in 1784 erkende dat het chemisch verschilt van bariet. Het komt voor in aderen van looderts bij Hexham in Northumberland, Alston in Cumbria, Anglezarke, nabij Chorley in Lancashire en een paar andere plaatsen. Witheriet wordt gemakkelijk veranderd in bariumsulfaat door de werking van water dat calciumsulfaat in oplossing bevat, en kristallen worden daarom vaak met bariet bedekt. Het is de belangrijkste bron van bariumzouten en wordt in aanzienlijke hoeveelheden gewonnen in Northumberland. Het wordt gebruikt voor de bereiding van rattengif, bij de vervaardiging van glas en porselein, en vroeger voor het raffineren van suiker. Het wordt ook gebruikt voor het regelen van de chromaat-sulfaatverhouding in chroom galvanische baden.